
Je missie voelen, weten en zien maar niet kunnen uitvoeren
Soms weet je het al jaren. Je voelt dat je iets belangrijks te doen hebt op aarde. Iets wat wellicht groter is dan jijzelf. Je hebt het misschien nog niet volledig vorm kunnen geven, maar het roept. Niet als iets bombastisch, maar als iets echts. Iets wat jou kiest. Misschien heb jij het nog niet durven erkennen, terwijl anderen het allang aanvoelen. Ze zien iets in jou, vaak nog voordat jij het zelf ziet.
Dat is het moment waarop het begint te wringen. Want diep vanbinnen wéét je dat er iets door jou heen geboren wil worden. Iets wat niet wacht op perfectie, maar op jouw JA. Alleen: je huidige leven is daar nog niet op ingericht. Je tijd niet. Je energie niet. Je omgeving niet. En dus voelt het alsof je tekortschiet. Alsof je de boot mist. Alsof je je missie aan het verwaarlozen bent. Maar dat is niet wat er werkelijk gebeurt.
Je kanaal is groter dan je huidige bedding aankan
Wat er speelt, is dat jouw kanaal – jouw afstemming, gevoeligheid, innerlijk weten – al afgestemd is op wie je aan het worden bent. Je ontvangt beelden, ingevingen, creatiekracht. Er wil iets groots en waarachtigs door jou heen ontstaan. Maar je systeem leeft nog deels in een oud verhaal. In een leven dat ooit veiligheid gaf, maar dat nu te klein voelt. En dus ontstaat er frictie. Niet omdat jij faalt, maar omdat je realiteit nog niet kan bijbenen wat je diep vanbinnen allang weet.
Je hebt een visie. Een gevoeld weten. Een stroom aan inspiratie. Maar er is geen structuur die het draagt. Geen ritme in je dag dat je begeleidt. Geen omgeving die je ruimte geeft. Geen systeem dat je zenuwsysteem helpt reguleren terwijl je groeit. En dat is pijnlijk, want je voelt dat het tijd is – maar je lijf blijft hangen in oude sporen van aanpassing, uitstel en dienstbaarheid.
Je systeem zit nog in een oud verhaal
Niet omdat jij niet wil. Maar omdat je je lange tijd hebt moeten schikken. Je hebt geleerd om niet te veel te zijn. Je hebt jezelf getraind in beschikbaarheid, in aanvoelen, in zorgen voor. Je bent goed geworden in afstemmen op wat nodig is – maar minder geoefend in luisteren naar wat jij werkelijk verlangt. Je hebt veiligheid gevonden in de marges, in de ondersteuning, in het wachten op ruimte. Maar nu is het de bedoeling dat jíj ruimte inneemt. En dat is spannend, want het druist in tegen alles wat je ooit veilig maakte.
De missie is echt. Jij ook. Maar het vraagt een andere bedding
Wat je voelt is niet een illusie. De visie is echt. De roep is echt. De beelden, de woorden, de toekomst die je soms al even mag aanraken in je dromen of innerlijke werelden – die zijn allemaal echt. Alleen je huidige leven is er nog niet op gebouwd. Dat is geen teken dat je moet stoppen, maar juist een uitnodiging om te beginnen. Niet omdat alles al klaar is, maar omdat jij bereid bent. Omdat jij weet dat je niet hoeft te wachten op toestemming. Omdat jij voelt dat het tijd is om te verschijnen, ook al is nog niet alles helder.
Begin waar je bent. Niet groots. Wel waarachtig
Je hoeft het niet allemaal te weten. Je hoeft niet te wachten op een perfect plan. Wat je voelt is geen foutmelding, maar een geboorte. En elke geboorte is chaotisch, rommelig, kwetsbaar. Laat het door je heen komen zoals het zich aandient. In woorden. In beelden. In beweging. In een kwartier per dag dat helemaal van jou is. In een pagina in je notitieboek. In een ademhaling die zegt: ik ben hier. En ik ben bereid.
Wat er door jou heen wil komen heeft geen grootse podium nodig. Het heeft jouw waarachtigheid nodig. Jouw aanwezigheid. Jouw zachte ja. Niet voor de buitenwereld. Maar voor jezelf. Voor het leven dat op je wacht als jij jezelf eindelijk toelaat om te beginnen.
Wil je ondersteuning bij het openen van jouw kanaal, het loslaten van oude systemen en het helder maken van jouw zielsmissie?
Je bent van harte welkom voor een reading via www.heelde.org.
Reactie schrijven